Ποτέ δεν είχα συνδυάσει ένα ρούχο με μια στιγμή.
Μέχρι χθες.
Κάπου στη Ρώμη, σε ένα στενό από εκείνα που προσπερνάς σαν να μην υπάρχουν, πίσω από μια πόρτα που θυμίζει ξεχασμένη αποθήκη υπάρχει ένα πανέμορφο speakeasy bar.
Και μια μέρα μπορεί να ξεχάσω τα πάντα από εκείνο το βράδυ, την ατμόσφαιρα, την μουσική, τα κοκτέιλ, αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο χαρούμενη ήμουν, πόσο ανάλαφρη ένιωθα, πόσο σωστά έμοιαζαν όλα.
Ποτέ δεν είχα συνδυάσει ένα ρούχο με μια στιγμή.
Μέχρι χθες.
Χθες έβαλα το μαύρο φόρεμα της Ρώμης μόνο και μόνο για να ξαναφορέσω την χαρά μου.
*Bukowski