Περνάω τα μάτια μου πάνω από τις λέξεις. Σε ένα άλλο σημείο του χάρτη διαβάζεις τις ίδιες. Nιώθω το βλέμμα σου.
Γυρίζω απαλά τις σελίδες. Αγγίζω το δέρμα σου.
Διαβάζω:
Ίσως ο κόσμος να είναι ένα τραύμα και κάποιος το ραψε σε δυο κορμιά που ανακατεύονται. Και δεν είναι καν αγάπη, αυτό είναι το εκπληκτικό, μα είναι χέρια και δέρμα, χείλη, σάστισμα, έρωτας, γεύση, θλίψη, επιθυμία.
Το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου.
Θα 'θελα να 'μουν.
*Alessandro Baricco