Κι αν με ρωτήσουν ποια είναι η πιο όμορφη λέξη, θα πω:
λειμώνας
λ για τα κλαδιά των δέντρων που δίνουν σκιά και τραγούδι τζιτζικιών και θρόισμα ανέμου
ε για τις αγκαλιες που μπορείς μέσα τους να κλάψεις
ι για τον φάρο που δεν σε αφήνει να χαθείς
μ για το καράβι και
ω για τα κύματα της θάλασσας που ταξιδεύει
ν για το φλυτζάνι του καφέ που μοιράζεσαι με την οικογένεια που διάλεξες
α για τον στρόγγυλο ήλιο της ημέρας και την σελήνη του βραδιού
ς για το δροσερό νερό που κυλάει στα ποτάμια και σε οδηγεί μπροστά, μόνο μπροστά, πάντα μπροστά. Σαν την ζωή.
*Ελύτης, Το άξιον εστί, Τα πάθη, άσμα ε'