24/3/25

What a strange time to feel alive*

Είμαι κάτω από την κουβέρτα, ακούω inxs, διαβάζω το βιβλίο που πήρα από την Άννα και πίνω ουίσκυ γιατί το τζιν το ξέχασα στο σπίτι της Μαριάννας.

Και η ζωή μου είναι ένα χάος, δεν έχω ιδέα τι μπορεί να προκύψει αύριο, το μόνο σίγουρο είναι το πάρτυ του Σαββάτου και το μαύρο φόρεμα της Ρώμης, αλλά δεν πειράζει.

Γιατί τώρα ακούω inxs, φέρνω το ποτήρι στα χείλη και τα μάτια στις σελίδες και είμαι εγώ, όσο εγώ δεν ήμουν εδώ και πολύ, πολύ καιρό.

Για απόψε είναι αρκετό.