25/10/18

Lucky number 8.33

Σήμερα παρουσίασα την διπλωματική μου.
Η μέρα ήταν βγαλμένη από ταινία του Μπουνιουέλ: έκανα την γιορτή της 28ης στο σχολείο, μπήκα στο ταξί σχεδον τρέχοντας, ο σύντομος δρόμος ήταν κλειστός, σε αυτόν που τελικά πήραμε το φανάρι στη βασική διασταύρωση ήταν χαλασμένο, όταν παρουσίαζα ακούγαμε τα μαχητικά αεροπλάνα που έκαναν πρόβες, ένας καθηγητής που μου είναι συμπαθής όσο και οι κατσαρίδες κατσικώθηκε από σπόντα στην παρουσίαση και από το πρωί η Σιθωνία καίγεται (η εργασία μου είναι για την Χαλκιδική).

Αλλά είχα τις ευχές και τις σκέψεις πολλών ανθρώπων μαζί μου, κάποιοι ειχαν έρθει να με δουν κιόλας (και λίγο την πάτησαν γιατί πρεπει τώρα να μου λένε για κάνα μήνα πόσο καλή ήμουν), ο αντιπαθητικός καθηγητής καθησε δίπλα μου και δεν έβλεπα τα μούτρα του και ο καφές που ήπιαμε μετά στο κλασικό μαγαζί που θυμίζει λίγο Ρώμη ήταν υπέροχος.

Δεν την ήθελα την σημερινή μέρα για παρουσίαση, ήθελα μια άλλη που θα ήμουν πιο χαλαρή αλλά δεν γινόταν αλλιώς. Και γύρισα σπίτι και διαπίστωσα πως ακριβώς δυο χρόνια πριν περίμενα τα αποτελέσματα για να δω αν πέρασα σε αυτό το μεταπτυχιακό. 

Στο τέλος, πάντα κερδίζει ο Μπουνιουέλ!