15/2/10

Ο κόσμος των μεγάλων

Ο κόσμος των μεγάλων είναι χάλια. Έχει πολλή δουλειά, λίγο ύπνο, χαζούς συναδέλφους, ακόμα πιο χαζά αφεντικά, νοίκια, κοινόχρηστα, ΔΕΗ, ΟΤΕ, νερό, μισθούς που δεν έρχονται ποτέ, άγχος, τρέξιμο, πιστωτικές, φορολογικές δηλώσεις, νεύρα, υποχρεώσεις, πράγματα που «δεν θέλω να κάνω, μα πρέπει» και αν ξέχασα κάτι παρακαλώ μην μου το πείτε, φτάνει…
Αλλά ο κόσμος των μεγάλων, μια στο τόσο, έχει και φίλους που έχουν να βρεθούν καιρό, τούρτες με playmobil και μια αίθουσα γεμάτη με ανθρώπους που χορεύουν. Και γελάνε. Και είναι ευτυχισμένοι. Όπου και να γύρισα το κεφάλι μου χθες, το μόνο που είδα ήταν χαρούμενοι άνθρωποι. Δεν είχε σημασία που οι μισοί ήταν ντυμένοι καρναβάλια και οι μισοί ντυμένοι με κουστούμια. Ούτε είχε σημασία που οι μισοί ήταν Γερμανοί και οι μισοί Έλληνες και μερικές φορές δεν καταλαβαινόντουσαν μεταξύ τους. Σημασία είχε όλη εκείνη η αγάπη και η ήρεμη ευτυχία που έβλεπες στα μάτια όλων.
Να είστε πάντα όπως χθες: ερωτευμένοι, ανάμεσα σε ανθρώπους που σας αγαπούν…

Τελικά ο κόσμος των μεγάλων δεν είναι και τόσο χάλια... :)