16/7/09

5 σχόλια για 1 tweet...

...ή αλλιώς, η αρχή αυτού του blog!
Ένα tweet έγινε, ένα mail με 5 σχόλια στάλθηκε, ένα deadline εκσφενδονίστηκε στον αέρα και να'μαι!

Κάτι κάνω/λέω/δείχνω λάθος και πάω στον κομμωτή μου για να μου κόψει την ψαλίδα και φεύγω σαν playmobil...


1. Ποτέ δεν φταίει ο κομμωτής για το αποτέλεσμα. Φταίει το μαλλί σου που είναι άλουστο (άσχετα αν σε έλουσαν) η τρίχα σου που είναι λεπτή (λες και μπορείς να την αλλάξεις), τα αυτοκίνητα που κόρναραν και δεν κατάλαβε καλά τι του είπες (ισχύει και για την Άνω Ραχούλα στις 11 το βράδυ) ο Κρόνος που μπήκε στον Ερμή (λες και σε κουρεύει η Λίτσα Πατέρα) αλλά ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ο καλλιτέχνης αυτός (ναι για τον κομμωτή μιλάμε) που σου έκανε την χάρη να ασχοληθεί με το ταπεινό σου κεφάλι...

2. Αν δεν φταίει τίποτε από τα παραπάνω, τότε φταίει η σειρά προϊόντων που χρησιμοποιείς. Τι; Χρησιμοποιείς μόνο σαμπουάν; Άντε και καμιά κρέμα μαλλιών; Και όχι της ίδιας εταιρείας; (Σου ρίχνει ένα βλέμμα που σε κάνει να αισθάνεσαι οτι ο Αρμαγεδών είναι τελικά μύθος. Η καταστροφή του κόσμου θα έρθει επειδή δεν χρησιμοποιείς το σωστό conditioner). Σου προτείνει την ολοκληρωμένη σειρά προϊόντων με εκχυλίσματα φυκιών από τον Ειρηνικό ωκεανό που τα μάζευαν δεκάχρονα κορίτσια με την πανσέληνο τραγουδώντας τοπικά άσματα και περιλαμβάνει σαμπουάν, κρέμα μαλλιών, ειδικό σπρέυ κατά της αφυδάτωσης (ναι για τα μαλλιά μιλάμε), serum λάμψης, κερί φορμαρίσματος για όταν φυσάει, ελιξίριο απαλότητας και σπρέυ ανάδειξης του χτενίσματος. Όλα αυτά στην κόκκινη σειρά, γιατί η πράσινη είναι για τα ξηρά μαλλιά, όχι για τα δικά σου που είναι λιπαρές ρίζες με ξηρές άκρες.

3. Οι κομμωτές έχουν ψύχωση με το μήκος των μαλλιών. Βλέπουν μακρύ και θέλουν να το κόψουν, και αισθάνονται και ωραία για αυτό, επειδή για κάποιον ακαθόριστο λόγο νομίζουν οτι σε απαλλάσσουν από κάποιο τεράστιο βάρος. Ως εκ τούτου, ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ δεν λες στον κύριο που κρατάει το ψαλίδι πάνω από το κεφάλι σου πού ακριβώς θέλεις να φτάσει το μήκος των μαλλιών σου. Προσθέτεις στο δικό σου επιθυμητό 5 πόντους και εύχεσαι να μην πάρει τρελές πρωτοβουλίες (γιατί το γεγονός οτι θα πάρει είναι σίγουρο)

4. Εντάξει δεν είναι όλοι ίδιοι. Την επόμενη φορά που θα δεις κάποιον στο δρόμο που δεν μοιάζει με playmobil, ρώτα τον πού κόβει την ψαλίδα του. Αν ντρέπεσαι, μείνε σαν playmobil. Άλλωστε και οι φίλοι σου έχουν ψυχή. Με τί θα γελάνε;

5. Και στην τελική να σου πω κάτι; Τα playmobil με αυτό το άθλιο κούρεμα κατέκτησαν τον κόσμο και είναι διάσημα και έχουν και μια περιουσία. Α, τώρα το ξανασκέφτεσαι;;;